Timudjin Geli - w młodości siła!

Stadnina Geli ulokowana w Rosji liczy sobie zaledwie 10 lat, ale już zdążyła dochować się dziesiątek znakomitych koni, które na zawsze zapisały się w historii rasy. W ubiegłym roku stadnina doczekała się naprawdę obiecującej stawki źrebiąt, między innymi po słynnych czempionach, ogierach: Dagat Geli oraz Tokhtamysh.

Wśród potomstwa Tokhtamysha szczególną uwagę zwraca ogierek o imieniu Timudjin Geli (Timudżin). Karej maści jak ojciec, dziadek i pradziadek, szalenie typowy, w długich liniach, z rodowodem jak marzenie. 

od lewej: ojciec - Tokhtamysh, ojciec matki: Gazyr Shael, ojciec babki - Karar
(c) FOTART, Shael Teke Studfarm, Stavropol Studfarm

Ojciec, wspomniany Tokhtamysh w roku 2004 został Vice-czempionem Świata, a rok później zgarnął już najwyższy tytuł tej imprezy hodowlanej, dorzucając jeszcze wygrany Czempionat Europy. Ogier pochodzi z linii Fakirpelvana, jest jego wnukiem przez swego ojca Khalifa. Matka Tohtamysha z kolei, jest córką bardzo dobrego reproduktora wyhodowanego w Turkmenistanie - Kerzi.

Matką małego Timudjina jest czarna jak smoła Gerel Geli, efekt połączenia genialnego Gazyra Shael z młoda krwią turkmeńską - klaczą Dursun pochodzącą ze stadniny Sak, po znakomitym Kararze (długoletnim ogierze czołowym w Stawropolskim KZ) i od Dordjeren, córki Gerdena.

(c) Geli Studfarm

Mix różnorodnych prądów krwi zaowocował takim małym skarbem jak Timudjin. Czarny, jeszcze nieoszlifowany diament hodowli achał-tekińskiej.

31-sze urodziny Pudokkhan!

(c) Stavropol Stud

Przyjemne wieści nadeszły ze Stawropolskiego Konzawoda - Pudokkhan, najstarsza klacz achał-tekińska w stadninie skończyła dzisiaj 31 lat! 

Jubilatka urodziła się w 25 marca 1982 roku, w Dagestańskim KZ, z połączenia wybitnych rodziców - Arslana, syna Gelishikli i Parizy, córki Sere. Jest półsiostrą znakomitych klaczy hodowlanych - Pampy (po Glazok) i Pinegi (po Gaidamak), a z jej linii żeńskiej (rodzina Pel) pochodzi wiele znakomitych koni. Ze strony ojca Pudokkhan jest spokrewniona z wybitnymi reproduktorami: Dashtem (Arslan - Dortbaital) i Orlanem (Arslan - Oktava).

(c) Stavropol Stud

Pudokkhan biegała na torze dwu- i trzylatką, zaliczając 11 startów, z czego raz wygrała. Karierę hodowlaną rozpoczęła w 1986 roku, kiedy pokryto ją Munirem. Z tego połączenia, w 1987 roku urodziła się ciemno-jelenia Parfia, którą wykorzystano w nieistniejącej już stadninie Akhalt-Service, gdzie dała 5 źrebiąt, w tym uznanego ogiera. 

Rok później dała Pakhtę maści cremello (po Akhmed), długoletnią i cenną matkę w SKZ, która odznaczyła się bardzo dobrym potomstwem. 

Pahkta, (c) Stavropol Stud

Następne lata to: Pirim (po Rokot), Podvig (po Dornazarbek), Panagiya (po Galkan), Pogonya (po Galkan), Progress (po Gaisan), Patma (po Gaigysyz), aż do roku 1998, kiedy to w wyniku krycia Polotem, urodził się fenomenalny na torze, ringu pokazowym, a później w hodowli - Piastr maści cremello, czołowy w SKZ. 

Piastr, (c) Vikarus

Temat jego potomstwa nadaje się na osobny wpis, ale należy wspomnieć, że źrebięta po nim należą do najwyżej światowej ligi.

W 1999 roku Pudokkhan dała kolejnego ogierka o imieniu Palekh (po Khutor), w 2000 - klaczkę Pelen (po Mangyt), wspaniałą matkę hodowlaną w macierzystej stadninie. 

Pelen, (c) N. Tarasova

W latach 2001-2004 przyszły na świat ostatnie źrebięta wybitnej córki Arslana, z których osiągnięciami pokazowymi i hodowalnymi wyróżnił się Khanbegler, urodzony w 2001 roku, po Murgabie, który podobnie jak Piastr jest jednym z ogierów czołowych w Stawropolskiej stadninie.

 Khanbegler, (c) FOTART

Dzięki swoim osiągnięciom Pudokkhan jest jedną z najbardziej znanych i cenionych klaczy achał-tekińskich naszych czasów i życzę jej zdrowia oraz kondycji jeszcze na długie lata!

Odświeżona krew Absenta!

9 marca we Wszechrosyjskim Naukowo - Badawczym Instytucie Hodowli Koni w Riazaniu (VNIIK) przyszła na świat klaczka po Araracie i od Klyatvy. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że ogier padł... w 1985 roku!

 klaczka 9/03/2013, (Ararat - Klyatva)

(c) N. Tarasova

VNIIK jest w posiadaniu nasienia Ararata, które pobrano i zamrożono w 1978 roku. Właściciel klaczy, stawropolskiej hodowli córki Karara, zdecydował się na użycie nasienia mimo, że po tak długim czasie leżakowania w ciekłym azocie posiada ono obniżone parametry.

Ararat urodził się w 1971 roku w Ługowskim Konnym Zawodzie w Kazachstanie i był jednym z najlepszych synów legendarnego Absenta, którego zresztą bardzo przypominał. Podobnie jak ojciec był mocnej konstrukcji, karym ogierem z podobnymi białymi odmianami. Ararat zostawił po sobie bardzo dobrą i liczną grupę potomstwa, w której wyróżniły się zwłaszcza doskonałe córki. O Araracie i jego linii męskiej można przeczytać TUTAJ (KLIK).

Klaczka jak na razie to wykapany ojciec. Oby zdrowo rosła i pokazał się w przyszłości z jak najlepszej strony!

W tym roku w Rosji przyjdą na świat także inne "mrożonki" - m.in. po również nieżyjącym już Gomonie (Khorog - Merkenka).