Kariera hodowlana Djamili Aidy w Niemczech

Polska hodowla achał-tekińska od kilku sezonów dokłada swoją cegiełkę do budowania światowego wizerunku tej najszlachetniejszej z ras. Myśl hodowlana pana Marcina Podpory jest wciąż żywa w postaci jego wyjątkowo płodnej wychowanki, wspomnianej już kiedyś przeze mnie na blogu klaczy Djamila Aida.

Perła w hodowli Petera Reimera, Djamila Aida ur. 2012 (Dartgyn Geli - Gamayun Nemo po Asman), hod. M. Podpora, wł. P. Reimer,
fot. A. Baboev

Poznałam ją w 2012 roku, będąc z wizytą w Dziemianach, gdy liczyła sobie zaledwie kilka miesięcy i pilnowała się maminego ogona. Jako kilkulatka została wystawiona na sprzedaż i razem z inną mieszkanką Dziemian, Savanną Shakh, trafiła do sportowej, ekskluzywnej stajni Petera Reimera, który postanowił rozwijać hodowlę także na bazie elitarnych koni achał-tekińskich, rozmnażając je w czystości rasy, ale również łącząc cenne klacze z wybitnymi, niemieckimi reproduktorami.

Djalira PRI ur. 2019 (Khamza - Djamila Aida po Dartgyn Geli), hod. i wł. P. Reimer,

fot. A. Baboev

Pierwszym źrebięciem Djamili była klaczka Camira PRI, która przyszła na świat w 2018 roku (KLIK!), a na jej ojca hodowca wybrał sprowadzonego z Rosji ogiera o imieniu Khamza. Od tego czasu klacz bezproblemowo rodzi co roku, a udany mariaż z Khamzą zaowocował powtarzaniem tego połączenia co sezon. Dodatkowo w swojej karierze daje prawie same klaczki - jedynie w 2021 roku zrobiła wyjątek, wydając na świat malowanego ogierka, którego nazwano Mr. Bond PRI.

Djahara PRI ur. 2020 (Khamza - Djamila Aida po Dartgyn Geli), hod. i wł. P. Reimer,

fot. A. Baboev

Djamila ma na swoim koncie już szóstkę potomstwa - każde z nich charakteryzuje się niebanalną urodą, unikalnym typem rasowym i poprawnością budowy:

kl. CAMIRA PRI, sk.gn., ur. 2018 (po Khamza)

kl. DJALIRA PRI, palomino, ur.2019 (po Khamza)

kl. DJAHARA PRI, palomino, ur. 2020 (po Khamza)

og. MR. BOND PRI, c.jel., ur. 2021 (po Khamza)
kl. AFRIKA PRI, jel., ur. 2022 (po Khamza)

kl. MARKISA PRI, jel., ur. 2023 (po Khamza)

Bardzo cieszy fakt, że koń polskiej hodowli został doceniony poza granicami naszego kraju i może rozwijać swój potencjał w optymalnych warunkach. Życzę sobie, żeby w Polsce pojawiło się więcej takich klaczy, a ich możliwości zostały odpowiednio wykorzystane.