Początek roku 2022 przyniósł smutne wieści z dalekiej Rosji. Półtora miesiąca przed swoimi dwudziestymi drugimi urodzinami odszedł Garayusup - jeden z najpiękniejszych, najbardziej znanych i charakterystycznych koni achał-tekińskich w historii. Określany mianem "czarnego łabędzia", kary ogier o spektakularnej, nieco demonicznej urodzie przypominał swoim wyglądem rodzaj mitycznego stworzenia i robił piorunujące wrażenie na każdym, kto miał okazję go podziwiać.
fot. A. Baboev
Garayusup urodził się w 25 lutego 2000 roku, został wyhodowany przez Alexandra Klimuka i legitymował się gwiazdorskim rodowodem. Pochodził po Mangycie, który był pełnym bratem legendarnego Murgaba oraz od Opravy - jednej z najlepszych stawropolskich matek, która dała także Karaoglana, Oglana, Ogledje i Olkhę. Bohater tego wpisu to jednak nie tylko posągowa sylwetka i znani przodkowie. Ogier został sprawdzony na torze wyścigowym oraz wielokrotnie w ringu pokazowym. Biegał przez cztery sezony w Piatigorsku, zaliczając osiemnaście startów, w tym cztery zwycięstwa, trzy drugie oraz trzy trzecie miejsca. Jego kariera pokazowa była wręcz oszałamiająca - Garayusup zwyciężył na Czempionacie Świata jako dwulatek, a cztery lata później zajął drugą lokatę na tym pokazie w kategorii seniorskiej. W tym samym roku został również Czempionem Rosji Ogierów Starszych. Do tej kolekcji tytułów można dopisać jeszcze zwycięstwo w Pucharze Shael w 2003 roku.
Praktycznie całe swoje życie Garayusup spędził w stadninie im. Naiba Idrisa leżącej niedaleko Piatigorska. Ogier trafił tam w wieku trzech lat i rok później pokrył pierwsze klacze. W premierowym roczniku przyszedł na świat jeden z jego najbardziej charakterystycznych i znanych potomków - gniady ogier Saburbek (od Siringa), w bardzo podobnym do ojca, wysublimowanym i egzotycznym typie, który również odnosił sukcesy w największych imprezach pokazowych - był Czempionem Pucharu Shael w 2009 roku oraz Młodzieżowym Wiceczempionem Świata w 2007 roku.
fot. A. Baboev
Garayusup bardzo mocno stemplował potomstwo swoim finezyjnym typem rasowym, co znalazło uznanie na pokazach rangi Czempionatu Rosji i Świata, gdzie źrebięta po nim zdobywały główne tytuły i plasowały się w czołówce. Już na zawsze w historii zapisały się takie imiona jak: Aukhar, Gergebil (Wiceczempion Świata i Best of the Best tego pokazu), Gapur Naib, Garaselim, Garatam, Gaysu, Gaplan Naib, Umgen, Azgul czy Gamal Gerel Naib. W stadninie znajduje się także stawka młodzieży, która ma szansę zawojować pokazowy i hodowlany świat. W obliczu śmierci ojca, któryś z jego młodych synów na pewno zostanie wytypowany na jego następcę, a najlepszą w tej chwili córką Garayusupa mającą swoje zaszczytne miejsce w stadzie jest olśniewająca Sarir, pełna siostra Saburbeka, matka Sergencha i Djamangyul Naib, koni ze ścisłej czołówki Czempionatu Rosji. Dziedzictwo Garayusupa zostało zabezpieczone i mam nadzieję, że spokojnie przetrwa kolejne pokolenia.
Faktycznie prześliczny koń, czy obecnie jest jeszcze żyjący koń o takiej budowie?
OdpowiedzUsuń