Ostatnie tygodnie obfitowały w ogrom emocji dla miłośników najstarszej z końskich ras. Poznaliśmy zwycięzców najważniejszych gonitw sezonu, a trzy tygodnie temu oprócz rywalizacji na torze, konie walczyły również o tytuł Czempiona Rosji. Czempionat odbył się w sobotę, 7 sierpnia. Dzień wcześniej miał miejsce przegląd i kwalifikacja do poszczególnych klas, a w niedzielę konie achał-tekińskie ścigały się w jedenastu gonitach, w tym w Derby.
Tegoroczne statuetki projektu Yulii Rotkovej,
fot. N. Tarasova
W tym roku do konkursu piękności zakwalifikowano 38 koni (o dwa więcej niż w ubiegłym), a ringiem pokazowym tradycyjnie był padok na piatigorskim torze wyścigowym. Konie walczyły jak zawsze w czterech klasach - dwuletnich klaczy i ogierów oraz analogicznie - klaczy i ogierów starszych (rocznik 2018 i wyżej). Liczebność klas była bardziej zróżnicowana niż w roku 2020, gdzie obserwowaliśmy po dziesięciu uczestników w każdej - z wyjątkiem klaczy starszych, gdzie oceniono ich sześć. Tym razem klasa klaczek urodzonych w 2019 roku zebrała 11 pretendentek do tytułu czempionki, ogierków było 8, ogierów starszych identycznie jak rok temu - 10, a miłą niespodzianką było zebranie aż 9 uczestniczek w kategorii klaczy starszych. Zapełnienie tej klasy jest co roku wyzwaniem, ponieważ w pokazie biorą udział głównie konie pozostające w treningu wyścigowym i przebywające na terenie toru. Naturalną konsekwencją tego zjawiska jest to, że najwięcej jest z reguły dwulatków rozpoczynających swoją karierę i starszych ogierów, które są na tyle mocne, że ścigają się nierzadko przez wiele lat. Klacze po jednym, góra dwóch sezonach trafiają do hodowli, by przekazać swoje cenne geny dalej.
Komisja sędziowska w składzie: A. Aliyevna, N. Abramova i S. Subbotina oceniała konie w trzech elementach - brano pod uwagę typ rasowy, eksterier oraz ruch. Patrząc na punktację z ubiegłego roku, żaden koń nawet się nie zbliżył do rezultatu najwyżej wtedy ocenionej klaczy Garam Shakh (79,82 pkt.). Wszystkie kategorie wiekowe z wyjątkiem dwuletnich ogierów, które utrzymały podobny poziom co rok temu, zaliczyły gorszy wynik niż w roku 2020. Nie zmienia to faktu, że na tegorocznym Czempionacie pojawiło się wiele bardzo dobrych koni, o których na pewno jeszcze nie raz usłyszymy.
Czempionka Rosji Klaczy Młodszych - Lezzet ur. 2019 (Purga Khan - Lilakh Shael), hod. i wł. E. Y. Rudenko,
fot. N. Tarasova
W najliczniejszej klasie klaczy dwuletnich zwyciężyła eteryczna, kasztanowata Lezzet wyhodowana przez Ekaterinę Rudenko. Przedstawicielka rzadkiej linii og. Karlavach potwierdziła swoją wysoką pozycję wśród rocznika 2019, bowiem w tym sezonie zaprezentowała się także z bardzo dobrej strony na torze, wygrywając dwa razy na dwa starty w gonitwach II i III grupy. Rodowód Lezzet to kombinacja linii męskich Karlavacha i Gelishikli (przez Gundogara). Ta bardzo urodziwa, żeńska klacz pochodzi po og. Purga Khan (Gadagan - Peikam), którego czwórka potomstwa ściga się aktualnie na torach, a najbardziej znanym oprócz Lezzet jest Burkhan Pasha - zwycięzca jednej gonitwy i zdobywca sześciu płatnych miejsc. Matką klaczy jest siwa Lilakh Shael, córka Saivana i Maskhary Shael, jednej z najcenniejszych klaczy w stadzie swojego hodowcy, Leonida Babeva. Lezzet wygrała swoją klasę z wynikiem 72,90 pkt. (w tym 38,85 pkt. za typ rasowy), a także była w gronie koni najwyżej ocenionych za ruch.
fot. N. Tarasova
Drugą lokatę zajęła jeleniej maści Gulnara Lyuks, córka ogiera Amuzgi Egit (Aksakal - Zuri) pochodzącego z rodu Ela prawnuka słynnego Polota. Matką Gulnary jest Gadari (Dartai - Gimrida), posiadająca cenny, wyścigowy, dagestański rodowód zawierające takie imiona jak Desmal, Anchar, Gumdag czy Garem. Gadari jest również półsiostrą nieźle biegającego Adagira, który był trzeci w Derby w Krasnodarze i czwarty w Derby w Piatigorsku w tym sezonie. Sama Gulnara w tym roku zadebiutowała na torze, zaliczając dwa starty, póki co zajmując trzecie i czwarte miejsce. Ogólna nota tej klaczy to 71,75 pkt. Otrzymała natomiast 39,15 pkt. za typ, co jest najwyższym wynikiem w tym elemencie w kategorii dwulatek.
fot. A. Baboev
Trzecie miejsce, z minimalną stratą 0,25 pkt. (71,50 pkt.) do Gulnary, padło łupem karej, pieknie ruszającej się i chwytającej za oko Garasonam. Klacz jest wychowanką stadniny stawropolskiej i pochodzi po Karaoglanie, jednym z najlepszych reproduktorów w rasie, który reprezentuje linię męską Kaplana i sam był trzeci w kategorii dwulatków na Czempionacie Rosji w 2010 roku oraz drugi rok później, już w kategorii seniorskiej. Rodowód Karaoglana to kombinacja krwi turkmeńskiej i rosyjskiej. Jego ojcem jest wybitny, sprowadzony z Aszchabadu Karar, a matką wspaniała Oprava, która dała takie konie jak: Garayusup, Oglan, Ogledje i Onbashi. Żeńska strona rodowodu Garasonam jest równie spektakularna - klaczka jest córką znakomitej Garaai (Yazaidym - Magistral), która wyrosła na jedną z najjaśniejszych gwiazd stawropolskiego stada matek. Sama jest podwójną Czempionką Rosji, a swoją klasę potwierdziła dając tak udane córki jak: Gratsiola (Czempionka Klaczy Młodszych na Czempionacie "Zhemchuzhina Vostoka") i Goshgy (Wiceczempionka Rosji Klaczy Młodszych i tegoroczna Czempionka Rosji).
4. ARSLANBIKA 2019 (Bartang - Afrodita SuTek), hod. i wł. Shakh Teke Studfarm / 71,40 pkt.
5. RAVNINA 2019 (Dorsakar - Redjeli), hod. Stavropol Studfarm, wł. V. M. Trunova / 70,95 pkt.
6. MAYOLIKA 2019 (Paikend - Mesele), hod. i wł. Stavropol Studfarm / 70,50 pkt.
7. METAFORA 2019 (Todos - Misteriya), hod. i wł. Akhal Studfarm / 68,75 pkt.
8. GYOZEL SHAKH 2019 (Sarmat Shakh - Gyorkana Shakh), hod. i wł. Shakh Teke Studfarm / 68,20 pkt.
9. SHOKHLE 2019 (Shorokh - Fageniya), hod. i wł. K. G. Zakariev / 67,80 pkt.
10. SHAANI 2019 (Shorokh - Pripyat), hod. K.G. Zakariev, wł. M. B. Gadjiyev / 67,70 pkt.
11. AKSHITA 2019 (Mergenbek - Ashilta), hod. i wł. G. M. Isaev / 67,45 pkt.
Klasa ogierów dwuletnich utrzymała poziom z ubiegłego roku, bowiem wynik tegorocznego czempiona był zaledwie pół punktu niższy niż pierwszego na poprzednim pokazie Biarslana Shakh, a dodatkowo trzy pierwsze konie uzyskały znacznie lepsze wyniki za typ niż dwulatki oceniane w 2020 roku. Różnice między poszczególnymi końmi były niewielkie, sześć na osiem wszystkich ocen w tej kategorii wiekowej, to rezultaty powyżej 70 pkt.
fot. N. Tarasova
Zwycięzcą w tej kategorii został kolejny potomek wspomnianego wyżej Karaoglana - urodziwy i kompaktowy Khanbas wyhodowany przez A. Klimuka ze stadniny stawropolskiej. Na pierwszy rzut oka widać, że jest to syn swego ojca i ten kary, młody ogier staje się pierwszym pretendentem do bycia jego następcą. Na matkę Khanbasa, hodowca wybrał debiutującą w hodowli Khallygozel - jest to jej pierwsze źrebię, a sama klacz pochodzi z ostatniego rocznika po legendarnym, przedwcześnie padłym Yazaidymie, Czempionie Świata - i od córki Piastra - Khally. Khanbas zajął pierwszą lokatę, otrzymując od komisji 73,20 pkt., co jest trzecim najwyższym wynikiem na czempionacie, miał czwarty wynik pokazu w elemencie "typ rasowy" (39,45 pkt.) oraz był jednym z najlepiej ruszających się koni pokazu.
fot. N. Tarasova
O punkt za Khanbasem, na drugiej pozycji uplasował się jego stajenny kolega, gniady Dorsashli z wynikiem 72,20 pkt. To ogier nieprzeciętnej urody, ciekawa i bardzo udana kombinacja genów obojga swoich rodziców - doskonale widać w nim charakterystyczny typ przekazywany przez Dorsakara, ale także pierwiastek krwi Murgaba, którego Dorsashli jest wnukiem ze strony matki. Stawka z 2019 roku, to drugi rocznik po Dorsakarze (Gazanch - Merver). Oprócz Dorsashli błyszczy w nim także Ravnina (od Redjeli), piąta w klasie dwuletnich klaczy i zdobywczyni trzech drugich miejsc w najważniejszych gonitwach dla dwuletnich klaczy w tym sezonie. Ciekawą osobliwością rodowodu tego reproduktora z linii Fakirpelvana jest to, że jego matka - niestety przedwcześnie padła Merver, to półsiostra Murgaba po kądzieli. Historia tej klaczy i jej potomstwa jest jednocześnie pełna tragicznych, jak i wspaniałych elementów. Sama Merver, przed śmiercią dochowała się czterech potomków - oprócz wyróżniającego się Dorsakara, dała między innymi Zhemchuga, jednego z najwybitniejszych koni wyścigowych w historii rasy, który niestety odszedł w tym roku w wyniku wypadku podczas krycia. Jedyna córka Merver, przepiękna Magriba (po Gench) również odeszła w bardzo młodym wieku, dając jedynie trzy źrebięta, w tym tylko jedną córkę - Minnę, która złamała nogę i została uśpiona jako roczniaczka. Ta cenna krew krąży więc dalej dzięki męskim przedstawicielom rasy - syn Magriby Melebatyr, po bardzo udanej karierze na torze, zaczął kryć w rodzimej stadninie i w tym sezonie przyszły po nim pierwsze, bardzo obiecujące źrebięta. Wracając do samego Dorsashli i jego rodowodu, to pochodzi on od Gulshirin (Murgab - Gulgadam), reprezentantki linii Posmana. Klacz była trzecia na Czempionacie Rosji w kategorii klaczy starszych, a biegając na torze była dwa razy druga w Nagrodach Pel i Oktavy. Jej słynnego ojca nikomu nie trzeba przedstawiać, to jeden z tych koni, które napisały swój własny rozdział w historii rasy achał-tekińskiej. Niemniej spektakularnie przedstawia się żeńska strona jej pochodzenia - Gulgadam była jedną z najlepszych matek w Stavropolu, wygrała Czempionat Rosji rok po roku i wzięła udział w jedenastu gonitwach. Jej dorobek hodowlany to siódemka potomstwa, z czego najbardziej wyróżniło się pełne rodzeństwo (po Murgabie) - Garami (druga na Czempionacie Rosji w klasie seniorskiej i klacz stadna w stadninie stawropolskiej), Geldybatyr (reproduktor w Uzbekistanie), Gench (Czempion Świata, jeden z najlepszych synów Murgaba i reproduktorów w ogóle), Tykma Serdar (Młodzieżowy Czempion Rosji) oraz Gulshirin, która jest na początku kariery klaczy stadnej, ale może pochwalić się cenną córką po Piastrze - Grafirovką, czwartą w kategorii klaczy starszych i jedną z najlepszych trzylatek na torze w Piatigorsku.
fot. A. Baboev
Ostatnie miejsce na podium padło łupem ogiera Abu Dabi, wyhodowanego przez Verę Trunovą i reprezentującego linię męską Kaplana. Abu Dabi uzyskał łączną notę 72,05 pkt. i identyczną punktację za typ rasowy, co będący nad nim Dorsashli. Swoją nietuzinkową urodę ogier zawdzięcza głównie matce, posiadającej potężne sukcesy pokazowe, Bravadzie (Batiy Khan - Adja Khanum), do której jest bardzo podobny. Ta wiśniowo-gniada, porażająco piękna klacz jest obecnie ozdobą stajni królewskiej w Bahrajnie, a przed sprzedażą zdobyła tytuł Młodzieżowej Wiceczempionki Świata i Czempionki Świata rok później. Ojcem Abu Dabiego jest dość skromnie wykorzystany w hodowli og. Anzhi Khan (Novruz - Aishat), posiadający w swoim rodowodzie takie sławy jak: Karader, Kerzi, Sere czy Opal i sprzedany trzy lata temu do Libanu.
5. MERVARID 2019 (Piastr - Moskvichka), hod. i wł. Stavropol Studfarm / 71,60 pkt.
6. GURMAN 2019 (Melebirgut - Garami), hod. Stavropol Studfarm, wł. M. K. Karachiev / 70,65 pkt.
7. MIRGALIM SHAKH 2019 (Melebaidak - Agayana Shakh), hod. i wł. Shakh Teke Studfarm / 69,05 pkt.
8. SHERKADAR 2019 (Shakhid - Mushira), hod. Tarki Tau Studfarm, wł. Z. M. Elmurzayev / 65,55 pkt.
fot. N. Tarasova
Ostatecznie klasę i tytuł Czempionki Rosji Klaczy Starszych wygrała bardzo żeńska i urodziwa Goshgy, pochodząca ze stadniny stawropolskiej. Gniada piękność potwierdziła swoją wysoką pozycję z ubiegłego roku, kiedy to zajęła drugie miejsce w kategorii dwulatek. Jest to także olbrzymi sukces jej matki, która sama niegdyś brylowała na Czempionacie i dała także trzecią w klasie młodzieżowej Garasonam. Goshgy jest córką jednego z najmłodszych stawropolskich reproduktorów, ale jednocześnie już pokazującego wielką klasę Yulduzbeka (Murgab - Yangyn). Ogier ten jest ostatnim synem legendranego Murgaba, którego A. Klimuk uważa za najlepszego konia, jakiego kiedykolwiek wyhodował oraz Yangyn (Orlan - Yagshigush), dwukrotnej Wiceczempionki Rosji. Druga strona rodowodu Goshgy to wspomniana przy okazji klasy dwuletnich klaczy, gwiadza stawropolskiego stada, kara Garaai. Goshgy przodowała w trzech elementach - otrzymała najwyższą łączną notę pokazu (73,67 pkt.) oraz została najwyżej oceniona za typ (40,92 pkt.) i ruch (7,65 pkt.).
fot. N. Tarasova
Drugie miejsce z naprawdę mikroskopijną stratą, przypadło w udziale złocistej Ekibersen, wyhodowanej przez I. G. Kulygina. Wynik tej klaczy to 73,65 pkt., co jest drugim najwyższym rezultatem pokazu. Analogicznie stało się, jeśli chodzi o typ rasowy - uplasowała się w tym elemencie tuż za Goshgy z oceną 40,50 pkt. Warto wpomnieć, że Ekibersen kilka tygodni wcześniej zajęła pierwsze miejsce w kategorii klaczy starszych na pokazie "Kubanskie Zori", odbywającym się corocznie w Krasnodarze. Klacz jest córką klasowego Bartanga (Tyllagush - Bagira), pochodzącego z najstarszej istniejącej i dość rzadkiej linii męskiej og. Mele Kush. Bartang jest ojcem innej wspaniałej czempionki - rekordowo ocenionej w tamtym roku kl. Garam Shakh oraz ubiegłorocznego zwycięzcy klasy młodzieżowej - og. Biarslana Shakh. Matką Ekibersen jest Epel Khanum, córka og. Purga Khan, który dał Lezzet - tegoroczną Młodzieżową Czempionkę Rosji.
Pava ur. 2018 (Melebirgut - Paseka), hod. i wł. Stavropol Studfarm,
fot. N. Tarasova
Trzecia lokata z niewielką stratą niespełna jednego punktu (72,80 pkt.) padło łupem olśniewającej Pavy, ubiegłorocznej czempionki, która była moją osobistą faworytką do zwycięstwa. To koń z rodzaju tych, które łączą w sobie wszystko co najlepsze - wspaniały rodowód, piękno (druga najwyższa nota pokazu za typ - 40,50 pkt.) i dzielność. Oprócz niezaprzeczalnej urody, klacz dominuje na torze wyścigowym - wystartowała siedem razy, z czego cztery razy wygrała (Nagroda Pazilli, Nagroda Oktavy, Nagroda Pel - z jej linii żeńskiej Pava się wywodzi; Nagroda Parizy) oraz trzy razy była druga (Nagroda im. M. Cherkezovey, Nagroda Gul, Oaks). Tak udane poczynania na bieżni nie są zaskoczeniem, jeśli weżmiemy pod lupę pochodzenie klaczy - posiada ona wybitnie biegający rodowód. Jej ojciec Melebirgut (Piastr - Rosinka) jest uznanym "producentem" wyścigowych czempionów, a matka Paseka (Paikend - Paltagul) ścigała się na równi z ogierami, zajmując drugie miejsce w Derby, a także zwyciężając w Oaks.
4. GRAFIROVKA 2018 (Piastr - Gulshirin), hod. Stavropol Studfarm, wł. V. M. Trunova / 71,40 pkt.
5. DJAMANGYUL 2018 (Gepard Dag - Korrida), hod. i wł. Naib Idris Studfarm / 69,30 pkt.
6. PERI TALGI 2018 (Agakhan Dag - Pachuli), hod. i wł. G. M. Isaev / 66,85 pkt.
7. REGALIYA 2018 (Paikend - Redjeli), hod. i wł. Stavropol Studfarm / 68,85 pkt.
8. AILEZETT 2018 (Sapsan - Paloma Dag), hod. i wł. Naib Idris Studfarm / 66,90 pkt.
9. SIRINGETI 2018 (Gepard Dag - Sidneya), hod. i wł. Naib Idris Studfarm / 66,40 pkt.
Ostatnia klasa to kategoria ogierów starszych. W ringu zaprezentowano dziesięciu przedstawicieli roczników 2015, 2016, 2017 i 2018. Aż sześciu z nich mogliśmy oglądać na poprzednim Czempionacie i ciekawe jest to, że niektóre ogiery zaliczyły mocny spadek, a inne spory progres w stosunku do roku 2020.
fot. A. Baboev
Najwyższe miejsce na podium zajął tegoroczny Czempion pokazu "Kubanskie Zori" oraz ubiegłoroczny Wiceczempion Rosji, jeleniej maści Mugazhir wyhodowany przez braci Djaparov. Ogier ten pochodzi z hodowli ukierunkowanej na wyścigi i takim też rodowodem może się pochwalić. Jego ojciec Magas (Gazanch - Mesele), przedstawiciel linii Fakirpelvana był reprezentowany w Derby 2020 przez trzech synów, którzy uplasowali się w tej ważnej gonitwie na miejscach 2-4. Wśród nich na drugiej pozycji znalazł się właśnie Mugazhir. Również w tegorocznym Derby Magas miał swój istotny akcent, bowiem jego inny syn Mudaris (i pełny brat Mugazhira) przyszedł na metę drugi za fenomenlanym Perevalem. Matką naszego Czempiona i wielką gwiazdą w stadzie braci Djaparov jest Khaymi (Dargan - Pasta), która oprócz niego dała także Mudarisa, stale progresującą młodą Khavę i bardzo obiecującą roczną w tej chwili Khatimę - jedno z ostatnich źrebiąt po padłym niedawno Zhemchugu. Mugazhir otrzymał od sędziów notę 73,00 pkt., co jest czwartym najwyższym wynikiem pokazu.
fot. N. Tarasova
Na drugą lokatę wskoczył gniady Sergench, ustępując zwycięzcy zaledwie o 0,25 pkt. (72,75 pkt.), ale będąc od niego lepszym pod względem typu rasowego (39,60 pkt. - trzeci najwyższy wynik pokazu). W ubiegłym roku ogier ten zajął trzecie miejsce za niedoścignionym Kovshutkhanem i Mugazhirem. Sergench prezentuje mój ulubiony typ konia achał-tekińskiego - jest absolutnie egzotyczny i posiada przezpiękną głowę z charakterystycznymi, "smoczymi" oczami. Te unikalne cechy odziedziczył po rodzicach i dziadkach - pochodzi po sprzedanym do Chin synu Czempionów Świata og. Gepard Dag (Gench - Polnoch) oraz od kl. Sarir (Garayusup - Siringa), która jest pełną siostrą Saburbeka, Młodzieżowego Wiceczempiona Świata. W jego rodowodzie trafiamy na inbred na słynnego Gaigysyza, a także na Millet - matkę Murgaba, Mangyta Merver i Margaritki. To już trzeci występ Sergencha na Czempionacie Rosji. Jako dwulatek był dopiero siódmy, następnie trzeci i teraz drugi.
fot. N. Tarasova
Na trzecim miejscu uplasował się stajenny kolega Sergencha, spokrewniony z nim Garatam. Kary ogier uzyskał wynik 71,20 pkt. i jest półbratem matki Wiceczempiona (Sarir i on pochodzą po tym samym ojcu, Garayusupie). Garayusup to jeden z najbardziej charakterystycznych koni achał-tekińskich na świecie. Swoim wyglądem przypomina bardziej mityczne stworzenie niż zwykłego konia. Czarny jak smoła, w długich, eleganckich liniach, z ekstremalnie szlachetną głową ozdobioną migdałowymi oczami, walczył udanie w najważniejszych pokazach, zdobywając między innymi tytuły Czempiona Rosji i Świata. Ogier ten jest synem Mangyta, który jest pełnym bratem Murgaba oraz Opravy, która dała innego cennego reproduktora - Karaoglana. Matka Garatama, izanelowata Korrida łączy w swoim rodowodzie krew Ela (Polot, Desmal) oraz Gelishikli (Yulduz, Turali).
4. SUMBAR 2017 (Paikend - Pendjire), hod. Stavropol Studfarm, wł. A. P. Kartushov / 70,60 pkt.
5. YASMIN VIT 2018 (Yatagan - Memoriya), hod. i wł. V. I. Khmara / 69,65 pkt.
6. GRADISLAV 2015 (Gippokrat - Koronatsiya), hod. i wł. A. V. Gulin / 69,55 pkt.
7. GARASELIM 2016 (Garayusup - Sidneya), hod. i wł. Naib Idris Studfarm / 68,25 pkt.
8. MUDARIS 2018 (Magas - Khaymi), hod. i wł. Djaparov Studfarm / 68,00 pkt.
9. AKHALBAI 2018 (Khalid - Alpiya), hod. i wł. Dagestan Studfarm / 67,40 pkt.
10. GALIGARAI SHAKH 2018 (Gedem Shakh - Gaya Shakh), hod. i wł. Shakh Teke Studfarm / 66,55 pkt.
fot. R. Zolotykhina
Porównując między sobą poszczególne klasy, łatwo zauważyć, że najmocniejszą grupę stanowiły klacze starsze. Wśród pierwszych trzech miejsc, mieliśmy dwa najwyższe wyniki pokazu, przekraczające próg 73 punktów. Podobnie było w ubiegłym roku, właśnie w tej kategorii padły rekordowe rezultaty. Tuż za klaczami plasowały się ogiery starsze, gdzie zwycięzca osiągnął 73 punkty. W roku 2020 ta klasa również okazała się drugą w kolejności pod względem łącznych not, ale zazębiając się z dwuletnimi klaczami. Obecnie młode klacze stanowiły niestety najsłabszą część pokazowej stawki i odwrotnie niż rok temu, ustępowały młodym ogierom. Najniższe wyniki zanotowały obie grupy męskie - zarówno w dwulatkach, jak i w seniorach, był to rezultat w granicy 65,55 pkt. Na uwagę zasługuje fakt, że w klasie dwuletnich ogierów, tylko dwa z nich uzyskały wynik poniżej 70 punktów. Była to więc najbardziej wyrównana i spójna kategoria wiekowa.
Jeśli prześledzimy rodowody prezentowanych koni, zauważymy, że na tegorocznym Czempionacie, najwięcej potomstwa miał stawropolski Paikend ur. 2002 (Dasht - Prizma po Rokot), który był reprezentowany przez cztery konie (Mayolika, Regaliya, Sumbar, Yolbars). Trójką może pochwalić się Gepard Dag ur. 2010 (Gench - Polnoch po Karar) - Djamangyul, Siringeti i Sergench* (II miejsce).
Osiem ogierów miało na pokazie dwójkę potomstwa:
Bartang ur. 2011 (Tyllagush - Bagira po Karader) - Arslanbika, Ekibersen (II miejsce);
Dorsakar ur. 2012 (Gazanch - Merver po Karar) - Dorsashli (II miejsce), Ravnina;
Garayusup ur. 2000 (Mangyt - Oprava po Pudok) - Garaselim, Garatam (III miejsce);
Karaoglan ur. 2008 (Karar - Oprava po Pudok) - Garasonam (III miejsce), Khanbas (I miejsce);
Magas ur. 2010 (Gazanch - Mesele po Anchar) - Mudaris, Mugazhir (I miejsce);
Melebirgut ur. 2006 (Piastr - Rosinka po Orlan) - Gurman, Pava (III miejsce);
Piastr ur. 1998 (Polot - Pudokkhan po Arslan) - Grafirovka, Mervarid;
Shorokh ur. 2017 (Shakhnazar - Karsha po Polot) - Shaani, Shokhle.
fot. A. Baboev
W rankingu linii męskich w praktycznie niezmienionym układzie utrzymała się tendencja z ubiegłego roku. Jedynie w pierwszej trójce nastąpiło przetasowanie i liderzy z roku 2020 zamienili się miejscami, natomiast pozostałe rody pozostały na swoich pozycjach.
Przoduje linia og. Gelishikli (łącznie z odgałęzieniem og. Gundogar), do której należy 11 spośród wszystkich prezentowanych koni (Ailezett, Gyozel Shakh, Mayolika, Mirgalim Shakh, Regaliya, Shaani, Sherkadar, Shokhle, Sumbar, Yasmin Vit, Yolbars) po siedmiu reproduktorach (Melebaidak, Paikend, Sapsan, Sarmat Shakh, Shakhid, Shorokh, Yatagan). Drugi pod względem liczebności jest ród og. El (łącznie z odgałęzieniem og. Sovkhoz II), reprezentowany przez 10 uczestników (Akhalbai, Akshita, Galigarai Shakh, Grafirovka, Gulnara Lyuks, Gurman, Mervarid, Metafora, Pava, Peri Talgi) po ośmiu ogierach (Agakhan Dag, Amuzgi Egit, Gedem Shakh, Khalid, Melebirgut, Mergenbek, Piastr, Todos). Trzecia lokata to linia Posmana z sześcioma końmi (Djamangyul, Garatam, Garaselim, Goshgy, Sergench, Siringeti), potomkami trzech ojców (Garayusup, Gepard Dag, Yulduzbek).
4. Linia og. Fakirpelvan - 4 konie (Dorsashli, Mudaris, Mugazhir, Ravnina) / 2 ogiery (Dorsakar, Magas)
5. Linia og. Kaplan - 3 konie (Abu Dabi, Garasonam, Khanbas) / 2 ogiery (Anzhi Khan, Karaoglan)
6. Linia og. Mele Kush - 2 konie (Arslanbika, Ekibersen) / 1 ogier (Bartang)
7. Linia og. Karlavach - 1 koń (Lezzet) / 1 ogier (Purga Khan)
8. Linia og. Toporbai - 1 koń (Gradislav) / 1 ogier (Gippokrat)
*kolorem czerwonym zostały oznaczone konie plasujące się w pierwszej trójce w poszczególnych klasach
Jak łatwo zauważyć, nawet przy tak zróżnicowanej liczbie ogierów użytych w hodowli, jak i wachlarzu róznych linii męskich, w stawce przoduje linia Kaplana oraz Karaoglan - ojciec dwóch koni, które zajęły medalowe miejsca.
Do zobaczenia w przyszłym roku! :-)
Witam. Super blog, gratulacje, mam małe pytanie jaka jest najcenniejsza linia z podziałem na sport i wystawy?
OdpowiedzUsuńDzień dobry. W tym momencie dochodzimy do punktu, w którym powoli powinny krystalizować się nowe odgałęzienia linii męskich. Niektórzy hodowcy w ogóle odchodzą od przywiązania do podziału rody - i szczerze mówiąc chyba przychylam się do tej tezy. Liczy się konkretny koń jako jednostka, a pochodzenie od danego przodka staje się jedynie czysto informacyjne. Swego czasu o linii Posmana mówiło się jako o "linii czempionów" (pokazy) za sprawą wprowadzenia do hodowli Gaigysyza i jego syna Murgaba, który wniósł kompletnie nową jakość i myślę, że doczeka się swojego rodu, jeśli nadal będą prowadzone badania i prace pod tym kątem. Podobnie jest z Piastrem, którego potomstwo doskonale biegało. Oba ogiery już nie żyją, więc ich wpływ bezpośredni wpływ się rozmywa na następne pokolenia. Pojawiają się nowe reproduktory, dorzucają świeżej krwi. Moim zdaniem powinniśmy obserwować po prostu potomstwo danych reproduktorów i utrwalać pożądane cechy bez zbytniego skupiania się na ogierze-założycielu rodu. W rasie AT sport nie istnieje, pokazują się pojedyncze jednostki, więc nie ma możliwości stwierdzenia, że dana linia to sport. Na pokazach też się to zmienia, funkcjonuje pewna dynamika. Kiedyś mówiło się, że sport to na przykłąd linia Araba lub Kir Sakara, Fakirpelvana. A wystawy to Gelishikli lub Posman. Obecnie całkowicie się to zaciera. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń